Het aha-moment

Wat herinner je je als doorslaggevende momenten? Positief, maar mogelijk ook negatief?

Jonas Van Lancker: Het moment dat je – bij manier van spreken – voor de eerste keer op de knop drukt om de deelnemers die alternatieve munten of ‘ klavers’ te geven. En dat die testcase er dan uiteindelijk is. Dat zal ik toch nooit vergeten.

Geert Hofman: Maar toch ook wel als je voor de eerste keer het verhaal brengt bij mensen, dat je velen dan ziet nadenken en dat ze inzien dat er misschien wel iets in zit. Maar dat inzicht hebben en het ook daadwerkelijk doen, is natuurlijk nog iets anders (lacht). Het is echter zelden dat je grote weerstand voelt tegen het verhaal, zelfs bij mensen die er daarvoor nog nooit over nagedacht hebben. Bijvoorbeeld bij de Vereniging voor Steden en Gemeenten of in andere groepen waar we gesproken hebben, zijn er toch zaadjes geplant. Dat vind ik een heel belangrijk gegeven.

Jonas: Dat klopt, zeker voor jou als reflexieve monitor van het project. Ik sta daar wat minder bij stil. Ik was vooral bezig met de software die moest werken, enzovoort. Op het moment dat dat dan ook eindelijk lukt, dan voel je toch een grote voldoening. Want dat betekent dat we dan effectief met die 100 mensen aan de slag konden. Als je dan op de app kunt volgen welke handelaars er bijkomen en wie we nog allemaal hebben kunnen overtuigen… Dan zie je dat de sneeuwbal aan het rollen is, en dan denk je “oef!”